Dilimizde her ölümden sonra sylenen ” Ölenle ölünmez ” atasözünün anlamını sizlerle paylaşacağız.
Her canlının yaşamı birgün biter. Bu hiç kimsenin elinde olan bir sonuç değildir. Her insan bunu normal görmelidir. Çünkü ölüme hiç bir çare yoktur. Ne yapılırsa yapılsın ölümden kaçmak mümkün değildir. Bu nedenle yakınını kaybeden bir kimse, kendini yıpratacak kadar üzülmemeli, sakinliğini korumalıdır. Çünkü ne yaparsa yapsın, ne kadar üzülürse üzülsün öleni geri getiremez.
Ölüm karşısında insan kendini tamamen bırakmamalıdır. Aslında ölüm yaşam kadar doğal bir durumdur. İnsan, ölen yakını için kendini harap etmemelidir. Çünkü çok üzülmekle durum değişmez. Her canlının hayatı elbet sona erecektir. Çünkü ölüme çare yoktur.
Ölüm her insanı bekleyen bir durumdur. Doğumun normal görüldüğü gibi ölümün de normal karşılanması gerekir. Fakat tüm bunlara rağmen çok sevilen bir kişinin ölümünü insan kolay kolay kabullenmek istemez. Ölünün arkasından üzülür ve ağlar. Ama kişinin kendisini yıpratacak, sağlığını bozacak derecede üzülmesi doğru bir durum değildir.
İnsan, ölen yakını için kendini ölüme terk etmemelidir. Hayat ne olursa olsun devam eder ve bu hayata ayak uydurmak şarttır. Doğmak gibi ölmek de değişmez bir tabiat kanunudur. İnsanın elinden bunu böyle kabul etmek ve sabırlı olmaktan basşa bir şey gelmez. Çünkü ölen kişi geri gelmeyecektir. Cenazelerde ölen kişinin yakınlarına teselli anlamında söylenen bir atasözüdür.
